Όσο περισσότερο χρόνο περνάει μπροστά σε μία οθόνη ένας έφηβος, τόσο λιγότερο ευτυχισμένος είναι, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική έρευνα.  Από την άλλη, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, ούτε η πλήρης αποχή από τις οθόνες φέρνει την ευτυχία. Διαπιστώθηκε ότι οι πιο ευτυχισμένοι έφηβοι είναι όσοι χρησιμοποιούν τα ψηφιακά μέσα σχεδόν μία ώρα την ημέρα. Μετά τη μία ώρα χρήσης, όμως, αργά αλλά σταθερά, αυξάνεται η έλλειψη πραγματικής ικανοποίησης.

Πόσο αλήθεια είναι αυτό. Έπειτα, μερικές ερωτήσεις ξεπήδησαν στο μυαλό μου. Πως θα κάνουμε την ζωή μας όπως θα θέλαμε να είναι; Πως θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε; Πιστεύω ότι ο σκοπός της ζωής είναι να είσαι ευτυχισμένος και να κάνεις τους άλλους χαρούμενος. Από ότι έχω διαβάσει και έχω μάθει, υπάρχουν ορισμένοι τρόποι για το πώς θα μπορούσαμε να είμαστε στις ζωές μας πραγματικά ευτυχισμένοι.

Η αλήθεια είναι πως μόνοι μας σαμποτάρουμε την ευτυχία και απλά μερικές φορές αρνούμαστε να το παραδεχτούμε. Αρχικά επειδή δίνουμε μεγάλη έμφαση στο να βρούμε την ευτυχία, τελικά χάνουμε το στόχο.

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα

Η αγάπη είναι πάνω απ” όλα! Να βρει κανείς την αγάπη στον άλλον είναι ευτυχία… Να αγαπήσει και να αγαπηθεί, να δώσει και να δοθεί σε μία σχέση, σχέση ζωής. Αναρωτιέμαι λοιπόν:

Μια νέα μελέτη αποκάλυψε ότι τα άτομα με υψηλό IQ ξοδεύουν λιγότερο χρόνο με στενούς φίλους και αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην κοινωνικές τους επαφές.

Χαμογελάει σε αντίθεση με τους περισσότερους συνανθρώπους του, που προβληματισμένοι απ΄τη δύσκολη καθημερινότητα προβάλλουν το πιο σκυθρωπό πρόσωπο τους. Ευτυχώς είναι μίζερος, προς πείσμα όλων τους. Δεν ακολουθεί τις κοινωνικές επιταγές, καθότι  λογίζεται ανένταχτος στην αντίληψη τους.

Τις προάλλες διάβασα ένα άρθρο που υποστήριζε πως σκοπός της ζωής μας δεν είναι να είμαστε ευτυχισμένοι αλλά να νιώθουμε χρήσιμοι. Η επιχειρηματολογία που χρησιμοποίησε δεν με έπεισε στην αρχή και όσο το έψαχνα τόσο πιο πολύ απομακρυνόμουν από αυτό το συμπέρασμα μέχρι που κοίταξα μέσα μου. Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Κι όμως, η ευτυχία δεν έχει status στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης