Τι είναι εγκεφαλική παράλυση;

Με τον όρο «Εγκεφαλική παράλυση» περιγράφουμε τη διαταραχή στις κινητικές κυρίως λειτουργίες του σώματος. Οφείλεται σε βλάβη περιοχών του εγκεφάλου που ρυθμίζουν, ελέγχουν και συντονίζουν τις κινήσεις και την ισορροπία του σώματος.

Τι είναι η ΔΕΠ-Υ;

Με τον όρο «Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα» περιγράφουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν μερικά άτομα με την προσήλωση της προσοχής τους σε μία δραστηριότητα ενώ ενδέχεται, παράλληλα, να εμφανίζουν σωματική υπερδραστηριότητα.

Τι είναι η Νοητική Υστέρηση;

Η Νοητική Υστέρηση περιγράφεται ως μια παθολογική κατάσταση που εκδηλώνεται στην περίοδο ανάπτυξης (από την σύλληψη ως το 16ο έτος της ηλικίας). Το παιδί με Νοητική Υστέρηση χαρακτηρίζεται από νοητική ικανότητα χαμηλότερη από το μέσο όρο των παιδιών της ίδιας χρονολογικής ηλικίας. Παράλληλα το παιδί αυτό διαθέτει μειωμένη ικανότητα προσαρμογής, η οποία αντικατοπτρίζεται συνήθως στην ωρίμανση κινητικών και αντιληπτικών ικανοτήτων, δεξιοτήτων αυτοεξυπηρέτησης, στην μάθηση και στην κοινωνική ένταξη.

Τι είναι Ειδική γλωσσική διαταραχή;

Με τον όρο «Ειδική γλωσσική διαταραχή» περιγράφουμε τη δυσκολία στην κατάκτηση της γλώσσας με τη μορφή καθυστέρησης, η οποία δε συνοδεύεται από άλλες διαταραχές.

Πως είναι να έχεις έναν αδελφό με σύνδρομο Down; Ένας πιτσιρικάς από τον Καναδά μας δίνει την απάντηση… «είναι το καλύτερο πράγμα»!

Ο Turner και μεγαλύτερος αδερφός του Griffin (τον οποίο χαϊδευτικά αποκαλεί «Biffin») είναι καλύτεροι φίλοι και αυτό φαίνεται από την πρώτη κιόλας ματιά.

Δίλημμα για τους γονείς αποτελούν τα παιδιά, κυρίως κάτω των 3 ετών, που αργούν να μιλήσουν. Οι γονείς δεν ξέρουν αν πρέπει να απευθυνθούν άμεσα σε κάποιο ειδικό ή να περιμένουν να δουν πως θα εξελιχθεί ο λόγος του παιδιού. Η καθυστέρηση στην ανάπτυξη της ομιλίας μπορεί να είναι είτε ένα παροδικό φυσιολογικό στάδιο της ανάπτυξης του παιδιού είτε το αρχικό σύμπτωμα ενός ψυχιατρικού, νευρολογικού ή συμπεριφορικού προβλήματος. Είναι σημαντική η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της δυσκολίας για να αποφευχθούν μετέπειτα κοινωνικά, συναισθηματικά και μαθησιακά ελλείμματα.

Η γλώσσα έχει τρεις διαστάσεις, τη μορφή , το περιεχόμενο και τη χρήση, οι οποίες αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η μορφή αποτελεί τα δομικά στοιχεία του γλωσσικού συστήματος (φωνολογία, μορφολογία, σύνταξη). Το περιεχόμενο αφορά τη σημασιολογία, δηλαδή τη γνώση λέξεων (ονόματα, αντικείμενα, ενέργειες) και τον τρόπο που αυτές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η χρήση αφορά την πραγματολογία, δηλαδή τη χρήση της γλώσσας σε κοινωνικό πλαίσιο. Οι δυσκολίες σε αυτές τις τρείς διαστάσεις της γλώσσας αλληλοεπηρεάζονται, ωστόσο ο βαθμός δυσκολίας διαφέρει και αλλάζουν μορφή ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.

Η γλώσσα έχει τρείς διαστάσεις, τη μορφή , το περιεχόμενο και τη χρήση, οι οποίες αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η μορφή αποτελεί τα δομικά στοιχεία του γλωσσικού συστήματος (φωνολογία, μορφολογία, σύνταξη). Το περιεχόμενο αφορά τη σημασιολογία, δηλαδή τη γνώση λέξεων (ονόματα, αντικείμενα, ενέργειες) και τον τρόπο που αυτές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η χρήση αφορά την πραγματολογία, δηλαδή τη χρήση της γλώσσας σε κοινωνικό πλαίσιο. Οι δυσκολίες σε αυτές τις τρείς διαστάσεις της γλώσσας αλληλοεπηρεάζονται, ωστόσο ο βαθμός δυσκολίας διαφέρει και αλλάζουν μορφή ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.

Η γλώσσα έχει τρείς διαστάσεις, τη μορφή , το περιεχόμενο και τη χρήση, οι οποίες αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η μορφή αποτελεί τα δομικά στοιχεία του γλωσσικού συστήματος (φωνολογία, μορφολογία, σύνταξη). Το περιεχόμενο αφορά τη σημασιολογία, δηλαδή τη γνώση λέξεων (ονόματα, αντικείμενα, ενέργειες) και τον τρόπο που αυτές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η χρήση αφορά την πραγματολογία, δηλαδή τη χρήση της γλώσσας σε κοινωνικό πλαίσιο. Οι δυσκολίες σε αυτές τις τρείς διαστάσεις της γλώσσας αλληλοεπηρεάζονται, ωστόσο ο βαθμός δυσκολίας διαφέρει και αλλάζουν μορφή ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.

Η γλώσσα έχει τρεις διαστάσεις, τη μορφή , το περιεχόμενο και τη χρήση, οι οποίες αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η μορφή αποτελεί τα δομικά στοιχεία του γλωσσικού συστήματος (φωνολογία, μορφολογία, σύνταξη). Το περιεχόμενο αφορά τη σημασιολογία, δηλαδή τη γνώση λέξεων (ονόματα, αντικείμενα, ενέργειες) και τον τρόπο που αυτές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η χρήση αφορά την πραγματολογία, δηλαδή τη χρήση της γλώσσας σε κοινωνικό πλαίσιο. Οι δυσκολίες σε αυτές τις τρεις διαστάσεις της γλώσσας αλληλοεπηρεάζονται, ωστόσο ο βαθμός δυσκολίας διαφέρει και αλλάζουν μορφή ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.